رعنا گُله رعنا، گل سنبله رعنا

سلام رفقا

حال و احوال؟

یه ضرب المثل قدیمی هست که میگه…نه ..نه! ضرب المثل قابل استفاده در دولت و مثبت هیجده نیست بابا! ضرب المثل رو به بنده میگه: پارسال دوست امسال آشنا :دی

چندی پیش آلبوم « همه ی اقوام من » از گروه رستاک رو خریدم !که البته لازمه بگم حتمن بخرینش!بسیار بسیار عالیه!حرف نداره! اصلا به آدم روحیه میده ،آدمو شاد می کنه در حد بی ام دبیلیو :دی

توی آلبوم آهنگی داره به نام «رعنا» یه آهنگ گیلکیه! که البته توی خود وی سی دی قسمتی به نام روایت داستان رعنا داره.. رعنا یه دختر گیل بود ( یا همون گیل لاکو :))  ) که عیاری به نام «کرد آقا جان» عاشقش میشه و میدزدتش! حالا در مزمت و نکوهش کار کردآقاجان چه بگویم؟؟ زشت بوده دیگه کارش!

اونوقت این شاعر بدبخت هم مثل اینکه رعنا رو دوست داشته ، و براش یه شعری گفته! اینجاست که به قول بچه های نت : رعنا هم نشدیم یکی واسمون شعر بگه  :))) مملکته داریم؟

کردآقاجان که زمان رضا خان زندگی میکرده ، همون طوری که گفتم عیار بوده و از ثروتمندا میدزدیده و میداده به فقیرا .. همیشه هم اربابا و ثروتمندا منتظر شکارش بودن ، که البته با یارهای زیادی که کردآقاجان داشته کار سختی بوده دیگه! بالاخره یه روز نزدیکی روستایی توی کوه های گیلان به نام کلرود مورد اصابت گلوله قرار میگیره ..یه کم دیگه میجنگه تا اینکه بالاخره از بالای کوه میفته کنار رودخونه و میمیره و دار فانی رو بدرود میگه!

رعنا هم نمیدونم بعدش میره با این عاشق شاعرش ازدواج کنه یا نه! خبری ازش در دست نیست :دی

این پست هیچ نتیجه ی سیا سفیدی نداشت.. فقط عرق گیلکم گل کرد و به خاطر این ترانه زیبا که توی آلبوم گروه رستاک بود نوشتمش

پ.ن: این جا جاییه که میگن کردآقاجان افتادو مرد

اینم بگم و برم! پاره ای از شعر که توی این آهنگ نیست میگه:

رعنا جوان مشتی بو رعنا

روغن بوخورده کشتی بو رعنا

این بیت نشون دهنده ی اینه که معیارها برای عاشق شدن عوض شده ها! رعنا جان انقده روغن گوسفندی واین حرفا خورده بود ،قد کشتی شده بود ..اما با این حال این همه هم کشته مرده داشته! :دی

موندم کردآقاجان چه جوری یه نفر با هیبت رعنا رو دزدیدده بوده؟؟؟؟؟

خیلی بعدتر نوشت:

اینم متن و ترجمه شعر رعنا…

رعنا تی تومان گِله کِشه ،رعنا

تی غصه آخر مَره کوشه ،رعنا

دیل دَبَسی کُردآجانه،رعنا

حنا بَنَی تی دَستانه،رعنا

آی رو سیا ،رعنا !برگرد بیا رعنای

رعنای می شِی رعنا، سیاه کیشمیشه رعنا

آخه پارسال بوشوی امسال نِمَی ،رعنا

تی بوشو راه واش دَر بِمَی، رعنا

تی لِنگانِ خاش در بِمَی ،رعنا

آی رو سیا ،رعنا !برگرد بیا رعنای

رعنای می شِی رعنا، سیاه کیشمیشه رعنا

امسالِ سالِ چاییه ،رعنا

تی پِِر ،مِه داییه ،رعنا

جان من بوگو، مرگ من بگو رعنا

رعنای گُله رعنای! گل سنبله رعنای

رعنای بوشو تا لنگرود رعنای، خیاط بِدِی هیشکی نُدوت ،رعنای

خیاط وَچَی تَر کُت بُدوت ،رعنا

و ترجمه اش:

رعنا، دامنت رو زمین می کشه،رعنا!

غصه ات آخرش منو میکشه،رعنا!

به کردآقا جان دل بستی ،رعنا!

دستاتو حنا گذاشتی ،رعنا!

آی روسیاه،رعنا! برگرد بیا ،رعنا!

رعنا مال منه! کشمشِ سیاهه رعنا!

آخه راهی رو که پارسال رفته بودی هنوز برنگشتی

راهی رو که رفته بودی علف در اومده توش( لازم به ذکره که انقده دیر کرده بود که علف سبزشده بود :دی)

استخونای پات زده بیرون (اینجا داره خشن میشه )

امسال، سال چاییه ،رعنا!

پدرت ،دایی منه!

جان من بگو رعنا، مرگ من بگو رعنا! ( البته میدونم اینجا به نظرتونچیزی کمه، دلیلشم اینه که اصلشش اینه: جان من بگومرگ من بگو، رعنا، دیشب کی بغلت خوابیده بود …خدا مرگم بده ننه!!)

رعنا تا لنگرود رفتی ،اما هیچ خیاطی برات چیزی ندوخت!

اما پسرک خیاط واست کت دوخت ( شاعر ذکر نمی کنه چرا از بین خیاطا فقط پسرک خیاط تقبل زحمت کرده)